Franuś

Jednostka o stalowym, nitowanym kadłubie i oryginalnie z jedną maszyną parową. W latach 1917-1928 kilka razy zmieniał armatora pływając głównie w okolicy Hamburga. W 1928 roku został zakupiony przez Polnisch-Skandinavische Transport AG Danzig i zarejestrowany jako polski statek w Konsulacie Rzeczypospolitej Polskiej w Szczecinie pod nazwą „Nida”. W tym samym roku jednostka przybyła do Gdyni, która stała się jej portem macierzystym. W 1931 wstawiono do niej nowy kocioł parowy produkcji szkockiej firmy Bom&Schütze. W 1934 roku statek zatonął w gdyńskim porcie w czasie sztormu. Po podniesieniu trzeba było go poddać remontowi. „Nidę” zarekwirowały w 1939 roku niemieckie wojska okupacyjne i przydzielono go do Marineoberbauamt w Gdyni (Wyższy Morski Urząd Budowlany). Zmieniono też nazwę na „Heubude”. Prawie do końca II wojny światowej statek stacjonował w Gdyni, a w 1945 przetransportowano go do jednego z portów zachodniej Rzeszy. W październiku 1945 roku wrócił do Polski i jako „Mocny” służył w Spółce Transportowo-Oszczędnościowej „Blok-Sped” Sp. Z o.o. w Gdańsku. W 1949 roku holownik wyremontowano oraz przebudowano w Stoczni Gdynia. Od roku 1950 pływał dla Zarządu Portu Gdańsk-Gdynia, a 4 lata później dla Zarządu Portu w Gdyni. Tam też zmieniono mu nazwę na „Danielka”. Kolejną nazwę, „Franuś” nadano mu w 1956 roku. W 1961 roku poddano go kolejnemu remontowi i przebudowie wstawiając m.in. silnik wysokoprężny B 120 W o mocy 120 KM. W 1966 roku statek przeniesiono do rejestru śródlądowego, a w marcu 1972 roku przekazano do Przedsiębiorstwa Połowów i Usług Rybackich „Szkuner” we Władysławowie. W porcie tym pracuje do dzisiaj, choć zmieniał kilka razy właściciela. Obecnie wykorzystywany jest znów w firmie „Szkuner” przy pomocniczych pracach stoczniowych.