Porcelanowiec w trójwymiarze
Odkryty w 1965 roku przez załogę statku „Czapla” Polskiego Ratownictwa Okrętowego, zlokalizowany ostatecznie w 2009 roku przez Marynarkę Wojenną RP – dziś Wrak F53.27 z Zatoki Gdańskiej zwany „Porcelanowcem” odkrywa swoje tajemnice w technologii 3D.
W trakcie zeszłorocznych badań, prowadzonych na wraku „Porcelanowca”, Dział Badań Podwodnych wykonał m.in. fotogrametrię stanowiska, a na podstawie fotogramów stworzył foto mozaikę stanowiska oraz trójwymiarowy (3D) model całego stanowiska podwodnego, obejmującego obszar ok. 600 m2. Fotogrametria „Porcelanowca” jest pierwszą w Polsce i jedną z pierwszych na świecie, próbą wykonania podwodnej dokumentacji 3D stanowiska archeologicznego, z zastosowaniem technik fotogrametrycznych. – Zbudowany na podstawie fotogramów przestrzenny, trójwymiarowy model wraka daje możliwość przedstawienia stanu jego zachowania oraz układu przestrzennego poszczególnych jego elementów – mówi Tomasz Bednarz, kierownik prac z Działu Badań Podwodnych NMM. Innowacyjna metoda pozwala na bezinwazyjne dokumentowanie obiektów in situ, co w przyszłości może być alternatywą dla tradycyjnej podwodnej dokumentacji rysunkowej. – Fotogrametryczne modele 3D są pomocne do określania stanu zachowania obiektów podwodnych oraz monitorowania zachodzących zmian i będą niezwykle przydatne do wykonywania podobnych prac przez Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku w przyszłości. – podkreśla Tomasz Bednarz.
)
Wrak F53.27 – „Porcelanowiec”
Obiekt wraka stanowią wystające ponad piaszczyste dno, do wysokości 1,5 metra, elementy sosnowo-świerkowej konstrukcji, w postaci pozostałości burt i części dennej jednostki. Wiadomo też, że klepki poszycia „Porcelanowca” ułożone są na styk (poszycie karawelowe) mocowane są do wręgów za pomocą kołków z drewna iglastego. Fragmenty konstrukcji są przemieszczone względem siebie i rozdzielone na cztery oddzielne grupy. Z próbek drewna pobranych z wraka F 53.27 wiadomo, że jednostka powstała w pierwszej połowie XIX wieku. Wiadomo też, że załoga jednostki jadała na talerzach fajansowych wyprodukowanych w Anglii w hrabstwie Staffordshire. Na fragmentach naczyń, znalezionych na wraku, widnieje napis wytwórni „J. C. & Son”. Zdobienia talerzy przedstawiają, legendę „Blue Willow”, charakterystyczną dla symboliki do przedstawień z chińskiej porcelany.
Badania prowadzone są w ramach projektu „Inwentaryzacja wraka F53.27 „Porcelanowiec” z Zatoki Gdańskiej, nr 1447/13″, finansowanego ze środków MKiDN oraz CMM. Kierownikiem prac jest mgr Tomasz Bednarz z Działu Badań Podwodnych CMM.