Zaczarowana Indonezja

Kolejny koncert z cyklu „Muzyka na wodzie”, na który serdecznie zapraszamy 7 września 2005 r. do sali Dolomitowej w Spichlerzach na Ołowiance.

Grupa o nazwie GEMA CITRA NUSANTARA składa się z 6 profesjonalnych tancerek, często występujących indywidualnie, jak również grupowo na krajowych i międzynarodowych festiwalach, zaprezentuje nam tradycyjne tańce z różnych rejonów Indonezji. Kolorowa mozaika muzyki, strojów, tańca przeniesie Państwa tego wieczoru do egzotycznej krainy Orientu.

Dojazd od strony ul. Szafarnia.
Patronat nad koncertem objęła Ambasada Republiki Indonezji w Warszawie.

Bilety w cenie 10 zł do nabycia w Dziale Marketingu CMM.
Informacja pod nr tel. (0 58) 301 97 49.

W programie m.in.:
tradycyjne tańce z różnych prowincji Indonezji: z rejonu Betawi, z zachodniej Jawy, z wyspy Bali oraz z terenu zachodniej Sumatry.

Skład zespołu:
Mira MA. Soerjanatamihardja, Rr.Wiwiek, Harie Wahyuni, Dian Damayanti, Siti Suryani, Ratna Asih, Ratih Puspita Sari

Informacje o tancerzach:
Mira MA. Soerjanatamihardja jest liderem grupy.
Uczyła się tańca od 4 roku życia u takich autorytetów jak
Nugraha Soediredja i Irawati Durban Ardjo – mistrzowie tańca Sunda z Jawy Zachodniej
Występowała w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Arabii Saudyjskiej, Japonii. Brała udział w międzynarodowym festiwalu tańca masek w Ishigaki w Japonii (1991). Nauczała i promowała sztukę indonezyjską w Melbourne (1990-1992), w Berlinie (1995-1998), w Wiedniu (2000-2004). Jest założycielką Centrum Tańca w Berlinie i we Wiedniu.

Rr. Wiwiek Harie Wahyuni naukę tańca jawajskiego rozpoczęła w wieku 9 lat w szkole tańca Wrahatnala S. Praptono pod kierunkiem Elly D. Luthan. Ukończyła Instytut Sztuki w Dżakarcie, program licencjacki na kierunku choreografia tańca w 1991 roku. Od 1979 pracuje jako tancerka, choreograf, nauczycielka i asystentka dla: Instytutu Kultury i Sztuki, Dyrektoratu Sztuki, Centrum Sztuki Prowincji Specjalnej Dżakarty, Studia tańca Runi i Rady Sztuki miasta Dżakarta.

Dian Damayanti naukę tańca rozpoczęła w 1974 w studio Wrahatnala pod kierownictwem S. Praptono. Absolwentka Uniwersytetu Indonezji. W 1982 związała się za studio Runi pod kierownictwem Elly D.Luthan. Współorganizowała Ligę Tańca na Uniwersytecie Indonezji.
Występowała na Międzynarodowym Festiwalu Tańca Ludowego w Idaho i Salt, USA, Spotkaniu Międzynarodowym w Pałacu Prezydenckim, Otwarciu Tygodnia Sportu Narodowego PON, w Dżakarcie. Związana artystycznie z Deddy Luthan, Retno Maruti, Elly Luthan i Instytutem Sztuki w Dżakarcie.

Siti Suryani tańczy od 1985 roku w Anjungan Sumatera Utara Taman Mini Indonesia Indah TMII. Występowała w Singapurze, Malezji, Tajlandii, Laosie i Korei Południowej. Brała udział w Festiwalu Tańca Lokalnego z różnych prowincji w roku 2002 i 2003. Związana zawodowo z: Centrum Sztuki w Dżakarcie.

Ratna Asih tańczy od 11 roku życia w Anjungan Sumatora Taman Mini Indonesia Indah TMII. Nauczycielka/trenerka w Anjungan Sumatera Utara TMII. Występowała m.in. w Medanie, Malezji, Singapurze i Kuala Lumpuj.

Ratih Puspita Sari – tańczy od 4 roku życia. W latach 1985-2005 występowała na wielu festiwalach w Europie, Azji, Ameryce, Australii i Afryce. Mistrzyni w tańcu balijskim DKI.
Założycielka Studia Mekar Junior.

Indonezja jest krajem wielojęzycznym i wielonarodowościowym, Zajmuje ona obszar ponad 5 000 kilometrów wzdłuż równika pomiędzy Azją i Australią, na którym rozrzuconych jest 17 000 wysp. Ze wschodu oblewa Indonezję Ocean Spokojny a na zachodzie Ocean Indyjski. Jest to kraj różnorodności, unikalnych kultur i tradycji oraz raj dla turystów. Indonezja jest krajem rozległym I nieskończenie różnorodnym.
Nazwa Indonezja pochodzi od dwóch greckich słów: indos oznacza indyjski, nesos oznacza wyspa. Ta nazwa idealnie pasuje do archipelagu składającego się z 17.508 wysp. Taka ilość wysp i wysepek sprawia, że jest to największy kraj wyspiarski na świecie. Szacuje się, że około 6.000 wysp jest zamieszkałych.